Sant'Egidio jest Wspólnotą chrześcijańską, która powstała w 1968 roku w liceum w centrum Rzymu, jako owoc Soboru Watykańskiego II i z inicjatywy Andrei Riccardiego. W ciągu ponad 55 lat stała się siecią wspólnot, które istnieją w 70 krajach świata, ze szczególnym wyczuleniem na peryferia i osoby na nich żyjące. Sant'Egidio gromadzi mężczyzn i kobiety w każdym wieku, których jednoczą więzi braterstwa, słuchanie Ewangelii i dobrowolne i bezinteresowne zaangażowanie na rzecz ubogich i pokoju.

 

Modlitwa, ubodzy i pokój są fundamentalnymi punktami odniesienia.

Modlitwa, oparta na słuchaniu Słowa Bożego, jest pierwszym dziełem Wspólnoty, towarzyszy jej i nadaje kierunek jej życiu. W Rzymie i w każdej innej części świata jest także miejscem spotkania i gościnności wobec każdego, kto ma pragnienie słuchania Słowa Bożego i zwracania się do Pana w modlitwie. 

Ubodzy są braćmi i przyjaciółmi Wspólnoty. Przyjaźń z tym, kto jest w potrzebie: osobami starszymi, bezdomnymi, migrantami, niepełnosprawnymi, więźniami, dziećmi ulicy i peryferii - jest charakterystycznym rysem życia tego, kto uczestniczy w życiu Sant'Egidio na różnych kontynentach.

Świadomość tego, że wojna jest matką każdego ubóstwa, popchnęła Wspólnotę do zaangażowania w pracę na rzecz pokoju, by chronić go tam, gdzie jest zagrożony, pomóc go odbudowywać, umożliwiając dialog tam, gdzie został zawieszony. Praca na rzecz pokoju jest rozumiana jako odpowiedzialność chrześcijan, część szerszej posługi na rzecz pojednania i braterstwa, która wyraża się także w zaangażowaniu ekumenicznym i w dialogu międzyreligijnym w "Duchu Asyżu".